Gel Diyor Dağlar Şiiri - Bayram Ali Bayram

Karakışta hiç dinmezdi öfkesi,
Rüzgarın sesini dinlerken dağlar.
Ufkun ötesinden, gel diyor sesi,
Hasret büyüdükçe, inlerken dağlar.

Sembolüsün mertlik ve cesaretin,
Bir ömür geçse de bitmez hasretin.
Tutsağıyım içimdeki gurbetin,
Omzuma bir görev binerken dağlar.

Gelincik tarlası gibi bulutlar,
Hüzün gibi çöker, doruğu tutar.
Kardelenler, karın altında yatar,
Gururla geçmişi anarken dağlar.

Bir yanın Köroğlu,dillerde yaşar,
Mesken tutmuş sende Dadalım Avşar,
Karadeniz Topal Osman’la coşar,
Her akşam yüreği kanarken dağlar.

Bayram Ali der ki Oğuzdur soyum,
Yurdum Ergenekon, Çepni’dir boyum.
Orhun Vadisinden çağlayan suyum,
Söndürür ateşin,yanarken dağlar…