Gel Diyemedim Şiiri - Şevki Kayaturan

Yaktı beni bu hasretlik bitirdi
Seni çok özledim yar diyemedim
Felek aldı uzaklara götürdü
Yeter artık yeter gel diyemedim.

İçimi yakınca aşkın ataşı
Taşıyamaz oldu bu beden başı
Diyorlar ki kırkı çok geçti yaşı
Kaldıramam yükü gel diyemedim.

Gözlerim her yanda seni arıyor
Bulacakmış gibi evi tarıyor
Gece düşte gündüz hayal kuruyor
Nasıl sevdiğimi bil diyemedim.

Bunda da her işte vardır bir hayır
Yarabbi sesimi sen ona duyur
Kuluna kızarsan al yardan ayır
Gönlüme dur hele ben diyemedim.

Kayaturan özlemine yansam da
Ondan ayrı birkaç ayda kalsam da
Geceleri yıldızları saysam da
Gündüzleri ona gel diyemedim.

(04.05.2009 Saat: 23.14)