Gel Deseydin Şiiri - Hüseyin Kuru

Gel deseydin,
Martıların çığlıklarını da alırdım yanıma.
Döşüme doldurur tüm sevgini,
Ardın sıra koşardım gittiğin yere.

Gel deseydin,
Tüm hayallerimi doldurup delik cebime,
Umutlarımı da boca eder gönlüme
Ardın sıra koşardım gittiğin yere.

Gel deseydin,
Bükülmez bilekleri büker,
Ecel vurmuş dilekleri de ekler düşlerime,
Ardın sıra koşardım gittiğin yere.

Gel deseydin,
İkiletmezdim sözünü,
Ve üstelik gökyüzünün isyankar bakışını da alır yanıma,
Ardın sıra koşardım gittiğin yere.

Gel deseydin,
Kırardım mevsimin ayazını,
Ve gecenin karanlığını,
Ardın sıra koşardım gittiğin yere.

Gel deseydin,
Gelirdim.
Hatta sözün bile gerekmezdi yüreğime.
Bir bakışın ateşlemeye yeterdi fitilimi.
Sürüklenir gelirdim gittiğin yere.

Gel demedin,
Olur olmaz her çağrıya koşmazken ben.
Kapkara bulutlara eğildi yüzüm.
Ve
Veremedim gülüşümü güneşe.