Gel Desem Gelirmisin Şiiri - Müzeyyen Yavuz

Çok bekledim dün seni
Bu günde yoksun yine.
Vura vura delindi
Hasret dolu bu sine.

Gün battı akşam oldu
Gönlüm kederle doldu.
Sen yoksun diye dalda
Tomurcuk gül’üm soldu

Eller dua’ya kalkar
Gözümden sel’ler akar
Yokluğun öyle zor’ki
Bedeni içten yakar

Elim dua'dan inmez
Gözümden yaşlar dinmez
Yesem içsem'de sensiz
Birşey içime sinmez

Daha nasıl söylesem
Gel desem Gelirmisin ?
Dünya benim olurdu
Geleceğin söylesen

M.Yavuz
Keşke seninle birazcık mümkün olabilseydik.
Bu kadar imkansızlık canımı acıtıyor..!