Gel deme Şiiri - Veli Can

gel deme

gel deme nazlı sümbül gelemem
koşdeme koşamam
kokun salınırda rüzgarda
yollar açılrda ardı arkasına
gel deme gelemem
seni sensizlikle bıraktım
sen sana aşıkken
ben yoklukla barışıkken gelemem
sıradağlar vardır ufukta
dağ eteğini toplamış el işmar eder
göz kırpar tebbessüm eder
zifiri karanlıklarda yıldızlar selam eder
gel deme gelemem
dolanır ayağım kalkamam
dolaşır dilim adın söyleyemem
korkarım çehreni göremem gel deme
varlığın yeter sen oradasın bilirim
sen söyle ben dinlerim
cevabım yanıktır bilmem amma
duman olur bacanda tüterim

düş gözlü