Gel Dedim Şiiri - Elif Gülnur Parmaksız

Önce sol yanımda incecikten başladı.
Bir anda beşik gibi salladı.
Elbette duracak diye beklerken,
Haşin bir felaket vurdu tam 11 ili.
Kıyamet buydu bence.
Birkaç dakika önce sımsıcak olan yuvamız,
Dışarıdaki sağanak yağmuru unutturacak kadar soğudu.
Başımıza çökmediyse göğümüz,
Ya şansımızdandı ya da vardı daha ömrümüz
Birbiri ardına aklıma üşüşüverdi sevdiklerim.
Kimini aradım kimine yazdım.
''İyi misin? '' dedim.
Kalp kalbe karşı değilmiş,
Bunu da o gece öğrendim.
Neyse ki çelik gibi güçlüdür yüreğim.
Çocukluktan beri Elif gibi dik,
Bunu da atlattık be güzelim.
Bir de atlatamayanlar var.
Onlar neylesin?
Gel dedim, gelmedin.
Yağmurun altında bir ''nasılsın? '' bekledim.
Demedin.
Korkumun gölgesinde ağardı gökyüzü sensiz.
Sen hep iyi ol e mi, sen hep bensiz.