Gel De Yeter Şiiri - İbrahim Sönmez

Sen topraksan ben bulutum
Yağmur olsan sensin sonum
Yürü benim yüreğimden
Sen yolcu ol ben de yolum.

Sen yıldızsın dağ olurum
Bir parça yakın olurum
Sende kendimi bulurum
Yüreğimde varol yeter.

Bu beden sende can bulur
Ne yaşadıysa unutur
Bir tek senle huzur bulur
Tek 'seviyorum' de yeter.

Gönlüme bahar olursun
Geceme seher olursun
Her derdini unutursun
Gül yüzüme 'gel' de yeter.

Bende aşkın hiç bitmez ki,
Gözüm kimseyi görmez ki,
Seviyorsan sen de beni
'Bu sadayı duy' de yeter.

Bu can zaten senle birdir
Sensiz hasrete esirdir
Eğer yoksan değersizdir
'Gel uğruma öl' de yeter.