GEL DE ÖL DEDİM
Gelen mutlulukmuş, kapımı çalan
Açtım kollarımı, buyur gel dedim
Bir garip hüzündür, içime dolan
Şansın böylesine, gel de gül dedim
Bir ömür peşinden, koştum da durdum
Gelene geçene, bıkmadan sordum
Tünelin sonunda, tam onu gördüm
Çileyi ikiye, gel de böl dedim
Zamansız gelişi, boynumu büktü
Yine de bir huzur, içime çöktü
Altmış yıllık özlem, sırtımda yüktü
Döktüğüm yaşları, gel de sil dedim
Yediğim yemeğin, tadı kalmadı
Huzurlu bir günün, adı olmadı
Ara sıra geldi, yatı kalmadı
Kahirli günleri, gel de bil dedim
Beyhude yıllara, anıt diktiğim
Her hücreme seni, tohum ektiğim
Bir katrene bin bir, cefa çektiğim
Sensizliğe her gün, gel de öl dedim
Hacaloğlu
Nisan 2014
Kayıt Tarihi : 21.4.2014 10:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her hücreme seni, tohum ektiğim
Bir katrene bin bir, cefa çektiğim
Sensizliğe her gün, gel de öl dedim
______________ Yüreğinize sağlık İhsan bey ,
Mutluluk yüreklerden hiç eksik olmasın..
Kutlarım kaleminiz daim olsun ,Saygılar ++
TÜM YORUMLAR (1)