Gelincik zarifliğinde gül ünündeydi umutlarım .Bir tanecik rüzgara boyun eğdi zerafatim.İhtişamımı kara bir diken çaldı .Şimdi öyle alalede farkedilmezim.Farkettiğimde çok geçti.Binbir ayak altında ezilmişti sukunetim Çığlıklarım uyandırdı en derin uykumdan...
Bir cevherdi tüm insaniyetim.Zalim işbilir bir kapkaççıya boğaz tokluğudur şimdi,olan bana oldu anlayacağınız.Talihin en talihsizi vurdu piyangoma,amorti vursaydı bari bundan iyidir.Köle tuttular isyanımı kefalet verecek bir dostta bulamam şimdi.
Kan ile işledim gelin bohçamı ...Her isyana bir damar feda ettim sebebi çaresizlik.Çok gördüler tutunacak bir dalı,yellerde sellerde paramparçayım şimdi .Küstüm elle tutulur gözle görülür ne varsa ...Tarumar oldu saklı bahçem.Ve karşımdaki insanların anlayışsızlıklarından ötürü kötürüm kaldı lehçem .Bir arpa boyu kadar anlaşılamadım.
Ağlanacak halime gülüyorum artık.Ağlamak denen şeyin anlamsızlığında rezil rüsvayım...Bir büyük patlama ardında binbir parça halinde moleküler bir birleşim için mekan arayışındayım şimdi.Tarihin en kara sayfaları arasında,belki de bir Osmanlı cariyesiyim .Öyle hüzünlüyüm öyle bilgisizim ki onca ihtişam içinde bir tavan işlemesinden daha sıradanım.Bir hattat yazısının değerine dahi muhtacım..
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
