Gel de geleyim -2 Şiiri - İshak Aras

Beynime eklerim kağıt kalemi
Ozanca coşarım gel dediğinde
Silerim içimden ağıt, elemi
Maziye koşarım gel dediğinde

Yıllarca dağıldım rafa girmeden
Kuru kütük gibi sefa sürmeden
Önümde engeller, deva vermeden
Dağları aşarım, gel dediğinde

Usanmadan gezinirim açında
Akşam mı beklerim saklı saçında
Haz aldığım yüreğinin içinde
Bir ömür yaşarım gel dediğinde

Hata bulmam hamaratlı işinde
Saklanırım davul çalan döşünde
Yaşıyorken hayelinde düşünde
Maziye koşarım gel dediğinde

Ateş gördüm kırılmadım cam iken
Sabır ettim hayellerim gam iken
Cahil idim, gençlik çağı, ham iken
Yanarım pişerim, gel dediğinde

Mayamın gereği çamur alarak
Başağın içinde hamur bularak
Bulutun içinde yağmur kalarak
Gönlüne düşerim, gel dediğinde

İki tatlı kelam yaydığın anda
Mihmanı bir insan saydığın anda
Sesimin yelini duyduğun anda
Saçını okşarım gel dediğinde

İshak Aras ( mihman)
Söke Aydın