Gel de geç Şiiri - Osman Aktaş

çok ince iplikten bir köprü sırat
gel de geç imana güvenir isen
yıllar akıp gitti almadım murat
sen bekle zamana güvenir isen

yalnızlıkça yara sanıp deşilen
yürek bu ya tarla diye eşilen
her tür kabilece haberleşilen
rengârenk dumana güvenir isen

imrenmek bir çaba hırs insan biler
insan her dileği allahtan diler
bereket bol olur yüzün de güler
sürdüğün harmana güvenir isen

insan tecrübeyle kendini bulur
çalışan emeğin eline alır
yaran iyi olur acın azalır
aldığın dermana güvenir isen

hak önünde insan mum olup erir
kalp gözü açıksa her şeyi görür
zaman nası nas zamanı eğirir
o kutsal kirmana güvenir isen

insanın özüdür bir zerre alak
hakkın sesine sen verirsen kulak
fizâhî seni de barındırır bak
bu koca ormana güvenir isen

30 Eylül 09
Bursa