Sen körpe bir fidan
Bense yaprakları kuruyan ağaç.
Sen dalda gonca tomurcuk
Bense solan bir çiçek.
Sen tanda doğan güneş
Saçları ipek ipek,
Ben sönen bir volkan
Yel estikçe külü savrulan.
Sen dağın eteklerinde
Bense tepesinde yorgun.
Sen bir akşam yıldızı
Işık saçıp gülümseyen ışıl ışıl,
Bense sönmeye hazır
Sabah yıldızı,bitkin şaşkın.
Daha neler neler desem
Neler saysam bitmez ki…
Ah,nereden çıktı
Esti bu aşk rüzgârı?
Birden bir kasırga koptu
Ölmüş gibi yüreğimde.
Ve artık,onun gözleri
Kaldı benim gözlerimde;
Benimkiler de ona göçtü…
Şimdi,içimde yanar bir kor.
Gönül kocar mı,kocamaz mı
Gel de,onu sen bir bana sor!
Mayıs - 2000
Kayıt Tarihi : 9.5.2005 19:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!