Gel de bana sor Şiiri - İsa Yıldıran

Mecnu'nu benim, ahu gözlü Leyla'yı
Ben bilirim efendim, gel de bana sor
Bülbülün dikenden çektiği cefayı,
Güle sor efendim, gel de bana sor.

Kalbimde aşk ile derin sızımı,
Kimseler bilmez alın yazımı,
Aşk ile inleyen gönül sazımı,
Saza sor efendim, gel de bana sor.

En acı günlerde yari yaranı,
Yaşanan ne varsa tipi boranı,
Gözümden akan seli baranı,
Sele sor efendim, gel de bana sor.

Baharı görmeden bak ömrüm bitti,
Kalmadı varlığım savruldu gitti,
Hayat bana gör neler etti,
Yele sor efendim, gel de bana sor.

Gönlüme kavuran aşkın yangını,
Yüreğe işleyen derdin salgını,
Bilmezler hakkımda yarin algını,
Oda sor efendim, gel de bana sor.

Aşkımdan inleyen dertli sözümü,
Derdinden inleyen şu can özümü,
Ağlamaktan çatlayan bu gözümü,
Dile sor efendim, gel de bana sor.

Haramı helal gibi Hak diyen yer mi?
Gördüğüm kardeş mi yok bir er mi?
Aşkım bana bir gün ''sevgili'' der mi?
Yare sor efendim, gel de bana sor.

İSA YILDIRAN