Değme; kalbim kanıyor,
Yanıp alazlanıyor,
Çile bitti sanıyor,
Gel de anlat kadere.
Ömrüm-günüm ağlamak,
Yalnız seni aramak,
İşim-gücüm uğramak
Gezindiğin yerlere.
Aşkın beni mahvetti,
Mecnunlara benzetti,
Gözyaşım hayat verdi
Kuruyan sinelere.
Ben seraba alıştım,
Peşinsıra dolaştım,
Hayalinle konuştum
Sanırım bir çok kere.
Ateşim hiç küllenmez,
Sular da söndüremez,
Hiçbir yangın benzemez
Bendeki alevlere.
Seven derdi öğrenir,
Hep merhamet dilenir,
İçten acımak gelir
Bomboş kalan ellere.
(RENKLER NEMLENİYOR DUDAKLARINDA isimli Hece Şiirler 'inden > 11-12/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 14.8.2004 15:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!