Ben seni,
Senin kendini sevdiğinden bile fazla sevdim...
Öyle ki;
Çoğu zaman kendime,
Sana kırgınlığım kadar kızgındım;
Nasıl oldu da,
İncitebildim seni diye...
Üstelik;
Kendimi sen bildiğim halde....
Aslında;
Tüm feryatlarım kendime...
Pişmanım şimdilerde,
Dönüp de baktığımda mazimize:
Bir bütündük oysa biz,
Gönül penceremizde;
Ben cam,
Sen çerçeve...
Kırmak istiyordum seni ille de...
Oysa;
Kırılan hep camdı,
Çerçeve hep yerinde...
Ben, hep aynı bendim;
Çerçevesiyle sabitleşebilen,
Aciz bir cam...
Sense çerçevem;
Hayat felsefem...
İşte burada kaybettim ben;
Bir hiç oldum,
Terk edince de sen...
Oysa seni;
Senin kendini sevdiğinden bile fazla seven,
İlk ve belki de tek sevendim ben...
Kaldım mı şimdi bir başıma;
Gel de anla halimden! ...
Kayıt Tarihi : 4.9.2006 18:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlhamınız daim gönlünüz şen olsun.
Sevgilerimle...
Çerçevesiyle sabitleşebilen,
Aciz bir cam...
Sense çerçevem;
Hayat felsefem...
İşte burada kaybettim ben;
Bir hiç oldum,
Terk edince de sen...
Az öncesı grupta okuyunca yenıden sayfana geldım daha öncesı okusamda anladımkı gönülde iz bırakan duygu seli dizelerde çok begendım güzel gönlüne sağlık sevgili yücel tam puan ve listemde sevgilerr
Oysa seni;
Senin kendini sevdiğinden bile fazla seven,
İlk ve belki de tek sevendim ben...
Kaldım mı şimdi bir başıma;
Gel de anla halimden! ...
Yücel Terkanlıoğlu
Oysa;
Kırılan hep camdı,
Çerçeve hep yerinde...
Okuyanı etkıleyen içten anlatım tam puan ve listeme alıyorum sevdiğim bir yürek sesi dile gelmış sevgiler
TÜM YORUMLAR (6)