Ayrılığın gözleri sel, dağları duman
bir çoban kavalıdır yüreğimde ağlayan her gece
sesimde fasılasız figanlar
göğsümde kırık karanfil feryadı
korlar akarken dilimden
sessizce ölüyor sözcükler dudağımda
yağmur iniltileri sarıyor ellerimi
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta