Gel Çocukluğum Şiiri - Ayşe Dada Yılmaz

Yeniden gel çocukluğum
Ben sana hiç doyamadım ki
Izin ver tekrar yasayayım
Annemin kızmasına rağmen
Gece yarısına kadar
Sokakta ip atlayayım

Bir gittin pür gittin
Giderken gidiyorum bile demedin
Niye biraz daha bende kalmadın
Sanki saklanbaç oynuyordum
Aradım kimseyi bulamadım
Yoksa sende onlarla mı gittin

Artık ayna da bile göremiyorum seni
Fotoğraflar olmasa belki de hatırlamayacağım
Zaman hiç fırsat vermiyormuş güzel anlara
Oyun zamanı cabuk bitiyor mutlu anlar kısa

Büyüyüp hayat seni sağa sola çarpınca
Niye geçmiyor diye isyan edesin geliyor zamana
Iste tam da en dibe vurduğun anda
Sırtında taşıdığın yükler seni boğduğunda
Kaçmak istiyorsun en çok özlediğin
Çocukluğuna...