Gel Canım Şiiri - Abdurrahman Tepe

Adem’den bu yana sevgiyle nefret
Sen nefrete bulaşmadan gel canım
Habil’den izzet var Kabil’de zillet
Sen zillete dalaşmadan gel canım

Böylece sürecek hak ile batıl
İlim irfan kervanına gel katıl
Geriye bakmadan ileri atıl
Sen minnete karışmadan gel canım

Alimle otursan alim olursun
Zalimi seversen zalim olursun
İster dalih ister salim olursun
Sen illete girişmeden gel canım

Karanlığa küfredene bir mum yak
Yanlışlara değil sen doğruya bak
O zaman tecelli eder yüce hak
Sen zulmete ilişmeden gel canım

Bir çibanı deşmek onu azdırır
Arıya ilişmek yekten kızdırır
Kader SAMİHİ’ye neler yazdırır
Sen gaflette buluşmadan gel canım