Gel Canan Şiiri - Mahmut Cantekin

Badem gözlüm gül kokulu baharım,
Garip gönlüm kan ağlıyor gel canan…
Alev özüm göğe çıktı buharım,
Derman sende söndüremez sel canan…

Efkâr konuk doğan günden çok erken,
Dalga hırçın alabora bu yelken,
Aşk yoluna pembe düşler döşerken,
Mecalim yok iki büklüm bel canan…

Can bizardır boğulacak çok nazda,
Bir tek lokma geçmiyor yâr boğazda,
Sana vurgun canı düşün biraz da,
Terler bastı esmez oldu yel canan…

Kor ciğerden bir çığlıktır duy sesi,
Yıldızlarla oynuyorum ladesi,
Ben unuttum sende evin adresi,
Sevdiklerim şimdi bana el canan…

Cantekin der; söndü gönlün çırası,
Gözyaşıdır asmamızın şırası,
Sustum gülüm sende sözün sırası,
Sazım kırık ahraz sensiz tel canan…