Gel Can Ol Şiiri - Hasan Özünal

Gel Can Ol

Bir puslu gecede zaman,
Saat tıkırtılarında akarken,
Bir akrebe düşer sevdan,
Bir de kalbime…
Akrep vuslata yaklaştıkça,
Her saatte yok olur,
Kovalar umutları yelkovan…
Sonra uzar geceler asır olur.
Gece saatleri geri sayar,
Sevdan hasretin
Vuslatın imkânsız
Yokluğun işkence olur…
Gelmezsen;
Ne tan yerinden söker şafak,
Ne bu bahtsız gece son bulur…
Gündüzü görmeyen ömrüme,
Bari bir ay gibi doğ ey yar…
Gözünün bir feri mehtabım olur,
Sen gelirsen karanlıklar son bulur,
Bir teselli bulurum söz geçmeyen gönlüme…
Bitmezse bu gece,
Bitmezse bu karanlık,
Bitmezse bu hasret,
Vuslata ermezse gönül,
Sabırdan tükenen ömür,
Bil ki artık son bulur…
Gel yelkovan akrebe yetişmeden
Gel ecel bu tene erişmeden
Gel yokluk varlığına ilişmeden
Gel bitsin bu karanlık…
Bu beden varlığına can bulur…

Hasan ÖZÜNAL
Karaman - 2017