Gel Benim Yaramı Sar da Göreyim

Aşkına yandığım madem tabipsin
Gel benim yaramı sar da göreyim
Sözüne bakınca haktan habipsin
Gel Benim Yaramı Sar da Göreyim

Ellerin ağzından düşen kelamı
Neyleyim uzaktan gelen selamı
Derde devamısın yoksa belamı
Gel Benim Yaramı Sar da Göreyim

Seyrine düşmeden sağla, solların
Rüzgârlara verip tozsa yolların
Varsa ayakların boşsa kolların
Gel Benim Yaramı Sar da Göreyim

Değilmişsin gibi beni kahreden
Karşıma çıkıpta sormadan neden
Gözlerime bakıp hiç düşünmeden
Gel Benim Yaramı Sar da Göreyim

Yaşayıp giderken ben bir biçimde
Ne evet, ne hayır, ne de niçin de
Eyer onurluysan bir ev içinde
Gel Benim Yaramı Sar da Göreyim