Akşamların hüznünü, karanlığa bağladım
Demek ki kaderimmiş, ömür boyu ağladım
Sazımdaki ritimle, yüreğimi dağladım
…Gel benim nazlı yârim, beraberce coşalım
…Eller ne derse desin, boyutları aşalım
Sabahların renginde, ben hep kendimden geçtim
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
