Gel Benim Anam(ağıt) Şiiri - Turan Demir 3

Analar giydirir,dalına gömlek.
Zülüfler dökülür,sırtında yelek,
Açma yaralarım,kör olsun felek.
Yaralarım dinsin,gel benim anam.

Bahçıvan bahçanda güllerin derer,
Mor sümbüller neden boynunu eğer,
Azrail meleği senide bekler.
Analar baş tacı,bekletme anam.

Anam başucumda beşiğim sallar,
Uykusuz gecede ninniler söyler.
Göğsünü emzirir,uykuya dalar,
Derin uykulardan,uyan gel anam.

Kına yak elime,gönder askere,
Dalını kopardın,bekle teskere.
Kabre konulmadan,nolur bir gece.
Misafir ol bana,gel benim anam.

Anam,ayağında çarığın yoktur,
Efil efil tütenocak kör olur.
Kabre konan beden soğuktur.
Sıcak nefesini özledim anam.

Göçünü yükledin fani dünyadan
Dilin damağın kurur,susuzluktan.
Gönül çeşmesine akan kaynaktan,
Bir tas su içesin, gel benim anam

Ellerim koynumda,gündüzüm gece.
İçimde ağlarım,bitmez O gece.
Ayrılık göyneğin,ne kadar ince.
Toprağı sarmadan,gel benim anam.

Yoktur anam artık,gücüm dermanım,
Sen gideli karalara bağlandım.
Yoluna koç kurban,kan akıtayım,
Yinede gelmezsin ah benim anam.

Meleklerin sardı,dört bir yanını,
Turani sırattan giyin erkanın.
Analara cennetlik,HAK'tan muradın.
Cennette ırmağa dalda gel anam.

12.07.2020
TURAN DEMİR(TURANİ)