Gel Be Sevgilim Şiiri - Kâzım Özgür

Döküldü mendile gözümden yaşlar,
Acıyı silelim gel be sevgilim.
Yürekten seversek mutluluk başlar,
Bahtiyar olalım gel be sevgilim.

Aklımı kaybettim, başımdan aldın,
Gönül sarayıma gizlendin kaldın.
Sen benin gönlümde süzülmüş baldın,
Gerçeği bilelim, gel be sevgilim.

İçimden ateşi söndüremedim,
Gönlümü senden döndüremedim,
Vefasız halini sindiremedim…
Huzurla dolalım, gel be sevgilim

Ümidim bitmedi içimde aşkın,
Ne garip şu gönül, şaşkın mı şaşkın,
Acılar içinde, sevdanla taşkın,
Bir murat alalım gel be sevgilim.

Hayat cenderesin de sıkıştım kaldım,
Öyle bir sevda ki, kör düğüm oldum,
Geçmişi hep sildim,seninle doldum,
Hülyaya dalalım, gel be sevgilim.

Doluyorum seni her an dilime,
Bay kuşlar ah etti grip halime,
Sordum ben bu işi büyük âlime,
Birlikte solalım, gel be sevgilim.

Unutmak istesem gönül anıyor,
Fırkat acısıyla yürek yanıyor…
Kazım ÖZGÜR seni melek sanıyor,
Bu yolda ölelim gel be sevgilim.

Kazım ÖZGÜR 14.Haziran.2012