[ ] Sen benim denizimsin, ben gökyüzüyüm ve deniz maviliğini gökyünden alır. Sen mutluluğunu neşeni benden alıyorsun en azından ben öyle hissediyorum. Aynı zamanda deniz siyahda oluyor geceleri, kötü hava şartlarıda var tabiki, hava kötü olduğunda aklına hep ben geleyim. Seni üzdüğümde hep gökyüzüne bakarım geceleri çünkü gökyüzü senide simsiyah yaptı...Ama bir şey daha var sen hiç kafanı kaldırıp gökyüzüne bakmadın. Gökyüzüne hiç sormadın neden bugün siyahsın, sorsanda söylemezdim zaten derdim oldu söyleyemedim dedim vaktimiz dar onda da üzülmeyelim...Sen benim gökyüzümsün, ben denizim ve deniz maviliğini gökyüzünden alır. Ben mutluluğumu neşemi senden alıyorum en azından ben öyle hissediyorum.
[ ] Aynı zamanda gökyüzü siyah da oluyor geceleri, kötü hava şartlarıda var tabiki, hava kötü olduğunda aklına hep ben geleyim. Sen üzdüğünde hep gökyüzüne bakıyorum geceleri seni orda hissetmeye çalışıyorum çünkü gökyüzü benide simsiyah yaptı... Sen denizini kaybetmekten korkan bir gökyüzüsün ben ise gökyüzünün maviğine doyamamış bir deniz...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta