Gel Bayramlaşalım… Şiiri - Mehmet Arslan 3

Gel Bayramlaşalım…

Gel artık gönül dağlarıma kış indi,
İçime gam düştü, yollarım kesildi,
Kuruyorken çağlayan gönül pınarım,
Bayramla yol bulsun, yol vermez dağlarım,
Kurtuluruz belki bu vesilelerle,
Geçmesin ömrümüz desiselerle…

Yaşamı süzelim gönül imbiğinden,
Kavgalar bitmez ey can kendiliğinden,
Bayramlaşalım fırsat olalım kardeş,
Kurtulsun ruhumuz gayrı gerisi leş..!
Bitsin uçkur peşinde gezmelerimiz,
Bitmeden bize emanet günlerimiz…

Vurmak, kırmak kalsın hepside geride,
Çağırmakta toprak senide, beni de,
Bayram geldi gafil olma uyan,
Kalk nefsin cazibeli uykularından,
Sabahın müjdeci renklerine boyan,
Kurtul vesvese veren şeytanlarından…

Uyanmadan sabahına son rüyanın,
Bırak peşini paranın ve makamın,
Seviler döllesin rahmini zamanın,
Mutluluk sarsın her yanını dünyanın,
Bayram geldi gel bana bende geleyim,
Yıllardır süren kavgaya son vereyim…

Sen uzat elini, merhametle dolsun,
Ellerini öpeyim mübarek olsun,
Bayram geldi bak! bin türlü fırsatıyla,
Kurban olurum sana bırak bu kini,
Tüm kötülükler aksın akan kanıyla,
Bırakalım benimkini, seninkini…

Senle beraber hep beraber olalım,
Mevlana, Hacıbektaş, Yunus olalım,
Bayram geldi dünyamıza arınalım,
Bizde bir güzellik bulup, sığınalım,
Akalım ruhlardan gönül tasına,
Son verelim nefsimizin savaşına…

İnsanın insana kıyımı son bulsun,
Artık vaat edilen cennet kurulsun…
Mehmet ARSLAN