Gel barışalım. Şiiri - Mustafa Asım Çankaya

Kaç kere sakındı elim tuşlardan,
Cesaret edip de konuşamadım.
Pencerenin önündeki minik kuşlardan,
İstedim seni canım,kavuşamadım...

İçilmez sulardan,yenmez aşımdan,
Gözlerimden akan sıcak yaşımdan,
Aynada çatılmış iki kaşımdan,
İstedim seni canım,kavuşamadım...

Tebessümle bakan, bir tek resminden,
Beynimi kemiren,güzel isminden,
Kulağımda çınlayan,tatlı sesinden,
İstedim seni canım,kavuşamadım...

Yazılan kağıttan,yazan kalemden,
Ağlayan kalbimden,susan dilimden,
Öpen dudaklarımdan,seven elimden,
İstedim seni canım,kavuşamadım...

Sigaramdan,içkimden,çektiğim ah’tan,
Göz kırpmadan,uykusuz gelen sabahtan,
Son bir ümit olarak,yüce Allah’tan,
İstiyorum sevgilim,gel barışalım...

Yaşanmamış yarından,geçmiş dünlerden,
Seni üzüp,kırdığım,kötü günlerden,
Her şeyim,bir tanem,ben seni,senden,
İstiyorum sevgilim,gel barışalım...