Gel bari gönülden bir sarılalım

Gel bari gönülden bir sarılalım
Ne küselim daha ne darılalım
Hele ayrılırken hoş ayrılalım
Gönlümüzü böyle kandıralım gel

Ayakta duralım “kunut’muş” gibi
Tekrar kavuşmamız umutmuş gibi
Bütün acıları unutmuş gibi
Kederi neşeye döndürelim gel

Bir an bile olsa murada erip
Mutluluk bağından gülleri derip
Gidelim yan yana el ele verip
Yeni sevenleri andıralım gel

Ben mahşere kadar beklerim söyle
Derdini derdime eklerim söyle
Sevgini sevgime yüklerim söyle
Firak ateşini söndürelim gel