Gel Bana Doğru Şiiri - Ahmet Kılıç

GEL BANA DOĞRU

Bir bahar sabahı,güneşten önce
Işıklar saçarak doğ bana doğru
Yaksın sıcaklığın,sana tenimi
Bitir hasretleri,gel bana doğru

Bükülmeden belim ayrı kalmaktan
Köz olmadan kalbim,sana yanmaktan
Yetmezmi hayalinle yatıp kalkmaktan
Bıktım artık nolur,gel bana doğru

Alınımda çizgiler boy göstermeden
Azrail nefesimi,sensiz kesmeden
Ecelin rüzgarı tene esmeden
Son arzum olarak,koş bana doğru

Bilirim yamandır,ayrılık adı
Dön yüzünü bana,bırak inadı
Tatmadım dünyada,mutluluk adı
Yılda birkez olsun,dön bana doğru

Muhtacım ellerine,elimde kalsın
Ömrün son saatleri,isterse dolsun
Korkarsam ölümden,yeminler olsun
Yetiş son nefesime,yan bana doğru

Akmadan göz yaşlarım ahlar demeden
Düşmeden saçıma ak,canım vermeden
Acılarım sıra sıra boy göstermeden
Şifalar seninle,yol bana doğru

KILIÇ,aşkımı sevgimi bırakma yerde
Bırakıpda beni düşürme derde
Yaşarım içimde, dert perde perde
El verde bir tabibe, gel bana doğru.