Güneş soğuturken gölgeni topraktan
Gözlerin alışacak gündüzün yokluğuna
Sancılı bir pencereden bakarken yalnızlığına
Karanlığın kollarında gel bana
Yalnız bir yaprak gibi düşerken kışın koynuna
Üşüyecek kolların sarılamadan başka bahara
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta