Gel otur yüreğimin payitahtına.
Bak; hislerim kartal rakımında.
Doğmamış, umutlarım var sana.
Çizdiremezsin bu sadakati ressamlara.
Işık gibi süzülüyorsun dudaklarımdan.
Çöktü üstüme gece uçurumca.
Öfke savurdum yalnızlığına avazımca.
Gel yaklaş yanıma, bir çığ hızında.
Hal bilir İstanbul, vurgun sevdalarda.
İstanbul’um ol, ver elini gel bana.
Özgünce yapış, sokakların alnına.
Rönesans’ım ol, ışık ol dünyama.
Nizamı bozuk sabırlarımı zorla.
Üzmem seni, üzmem korkma!
Ver ellerini, yoldaşımsın yarınlarda.
Ölene kadar beraberiz hayatta.
Kayıt Tarihi : 6.5.2019 04:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!