Gel Bana Şiiri - İsmail Malatya

Doyamadığım bir düştün
Bir sonbahardı, akşamdı
Damla damla yanağımdan süzüldün
Göz pınarlarımdan düştün
Özledim çocukluğum kadar uzak
Yaşanmamış baharlarım kadar serin
Ve ben diyorum ki
Bir sabah doğan güneşle
Yağmurlarla yeniden
Sevinçten sırılsıklam gel bana
Avuçlarında güller, papatyalar
Teninde toprağımın kokusu
Gel bana
Şimdi hüzünler son bulsun
Özlem yüklü bitmek bilmeyen gecelere inat
Gel bana
İnan hiç olmadığı kadar
İhtiyacım var sana.