Gel Bana Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

kalbine açılan penceremdir boncuklu gözler
mavisi ben,
beyazı sen,
ağaçlarda asılı tutkular,dilekler,arzular ne varsa...
göz değmesi,
kalp değmesi,
aşk değmesi tutunduğu alışkanlığımıza...
nefsini bırak cam parçacıklarının içine,
''dileğimi kabul et '' yaz kenarına,
as kalbime...
S/ONSUZ yaşanmaz...
kötü gözlerden bir boncuk asmakla da kurtulunmaz...
nazar boncuğu yapılırken
içine kurşun dökülür,
gözler kurşunu eritemez ne kadar sert bakarsa baksın...
bunların hiç biri
anlatmak istediklerimi söylemiyor sana...
düşüncelerime inmeni istiyorum ben,
yazmanı istiyorum beni....
plak cızırtılarının arasında elini tutmak,
biraz papatyalar toplamak,
istiyorsan da nazar boncukları asmak ağaç dallarına...
her aşkın bir nedeni vardır,
dağlar gökleri sevmese,
uzanır mıydı bu kadar yükseklere?
yağmurlar çiçekleri sevmese,
bulutların kızgınlığından bu kadar gözyaşı döker miydi?
mavi renkli taşların beyazla uyumuna sevdalıyım....
duası bile olan kaç aşk vardır?
insanların yarısı nazardan ölür der dua,
diğer yarısı da aşktan...
dileklerini katla koy göğsümün kenarına,
sol tarafına bilhassa...
gideceği yeri melekler gösterir sana beklemediğin bir anda...
sen çık gel bana
beklemediğim bir anda...