Gel Bak Bir Elimde Gökyüzü Var Hala

Biliyorum ki gün gelip gideceksin benliğimin diyarından
Gideceğin günlerin inadına...
Son kalanların parmak hesabındayım sanki.

Geride bırakacaklarının korkusu
Hatıralarında?
Yaşayamadığın günlerin pusu
Çöktü mü o ıssız benliğine, bilemedim.

Sana anlatabileceğim martılar yok burada kanadında umudu taşıyan
Sana tanıdık ezgilere inat,
Dalgaların seslerini bir tek yüreğimde taşırım duymayacağını bile bile

Ben o hiç tanımadığım,
Ellerimi avuçlarının arasında saklayan Çingene kadınının
İki dudağının arasına bırakırım sana vuslatımı
Sen, bilirim ki anlamazsın.

Şimdi...
Bakıyorum da
Senli cümleler bir bir sıralanıyor gün dönümlerimin girdabında.

Bana gelmiyorsun ağıtları yakmıyorum,
Yakınmıyorum artık ızdırabında.
Biliyorum,
Kendini yaşıyorsun bensizliğin ufkunda.

Gel bak...
Bir elimde gökyüzü var,
Çorak yüreğimi içten içe suladığım gözyaşlarım;
İnadına büyüttüğüm umudum hala
Senden yana.

Bilmezsin sen...
Sana dair sevdamın renklerini hiç göremedim ben.
Çünkü ben,
El yordamıyla sevdim seni hiç güneşi görmemiş bir insanın heyecanıyla
Sana dair en koyu baharların kokusu vardı şu kör ruhumda.
Ben seni
Sımsıkı tuttuğum parmaklarımın sızısında sevdim, ağırlığında ezilen.

Git bak...
Bulabilecek misin seni el yordamıyla böylesine seven?
Göstermediğin yüzüne bakacak yüz var mı aynadaki aksinde?
Git. Bak,
Benden başka ben var mı gözlerinin aklımı başımdan alan karasında?

Unutsan da varlığımı ruhunun karanlığında;
Bir elimde gökyüzü var hala…

EKİM`2008 AYDIN...