Gel Ask Şiiri - Emine Yesim Aydin

Gec olmadan gel..
Yillar gecmeden, kollar degismeden, biz olmeden gel...
Yabancilasmadan es ruzgarinla es ve gel ait oldugun yere...
Yillar yollar insanlar tanimadan gel bana.
Bir zamanlarin buyuklugunu anlatmak zorunda kalmadan susmadan aska aglamadan once gel bana...
Anilara gomulmeden, ani olmadan gel.
Kendi gurultunden kopup bizim cigliklarimizin haykirislarimizin oldugu yere gel.
Beraber sarki soyledigimiz gunleri anlatmak yerine yeni sarkilar soylemeye gel ask.
Oyle bi gel ki sen, sasirmadan karismadan hikayemiz bitmeden gel.
Bir tabelada gittigin yolun manasini anlamaya calismadan gel; kaybolmadan gel ask.
Karanliklarda fener yakmak yerine, kendi mehtabimiz olmaya gel...
Oyle bir gel ki kimse konusamasin ruhunda.
Kimse isgal edemesin zihnini sacma vaadlere yer acarak.
Gel ki biz olalim yeniden ask.
Cilgin olalim caglayan olup akalim guclenip etrafi savuralim ruzgarimizda; biz bitmeden sen yitmeden gel...
Zil calmadan yetis sinifa ask, yarim kalmadan derslerimiz, eksik olmadan odevlerimiz...
Bizi kirmadan gel ask!
Yitmeden yitirilmeden suzulup susmadan gel ask!