Gel Artık! Hadi Çık Gel! Şiiri - Nasıf Acar

Her düşüşte,
Yeniden toparlanıyorum.
Kalkıyorum tutunmak için.
Önce geçmişini,
Sonra geleceğini unutuyorsun.
Bazı şeyler,
Geçiyor zaman içinde.
Bazıları,
Olduğu gibi duruyor.
Didik didik etmek için…
Gözleriyle güneşi doğuran,
Kalbinde kaybolduğum,
Yüreğinin çıkmaz sokaklarında
Yittiğim…
Gel artık!
Hadi çık gel!!!
Gel!, yetmedi mi bu cefa?
Ruhlarımız kavuşmak ister.
Bedenlerimiz,
Ayrı yollarda…
Yollar kavuşur, birleşir,
Acılar sarılır, bitişir,
Yaralar iyileşir…
Beni o karanlıktan,
Bir tek gülüşünle,
Sen çıkarırsın aydınlıklara…

12.04.2022
Nasıf ACAR
DENİZLİ/Bekilli