gözyaşları
en çok benim yalnızlığıma yakıştı
yüreğimde dindiremediğim hasret
kimselere anlatamadığım
içimde yaşamak zorunda kaldığım bir sevgi
gezip dolaşıyorum amma
öylesine yaşıyorum adeta
içimi kemiren nedenlerim var
kendimle bir savaş halindeyim
söz geçirip dinletemiyorum
artık o eski ben değilim
tanıyamıyorum kendimi
bir yabancı gibiyim kendime
anlatamıyorum
her gece boş sokaklarda dolaşıp
kayan yıldızlardan dilek tutuyorum gece boyu
onlarca yüzlerce dileğim oldu amma
bir tanesi tutup da
gelmedi bana
anlamıyorum anlamda veremiyorum kendime
hiç bir şeyin tadı yok
hayat dolu ben
hayata küstüm aniden
sığmıyorum hiçbir yere
her yer boğuyor beni
kaçıyorum her şeyden
nefes alamıyorum
ne terk edebildi yüreğim seni
ne çekip gidebildim senden
öyle bir haldeyim ki
gel artık bir tanem
Kayıt Tarihi : 5.8.2015 11:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.
![Abdullah Ramazan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/05/gel-artik-bir-tanem.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!