Konamadı hiç kimse şu gönül sarayıma,
Çık artık düşlerimden, gel, ne olur Almila.
Kaderde ölüm olsun, sitem etmem yazgıma.
Çıkalım o Altay’ın efsunlu dağlarına.
...
Değişmem kaşlarını satılası bin pula,
Akbaşlı kartal gibi dik durarak her kula
Koşarım düşe kalka o sevdanın yoluna.
Sürelim atımızı "Yesi" ovalarına.
...
Gökte ki ay şavkını söyle, sana mı verdi?
Yoksa bir ok çektin de ucu bana mı değdi?
Deli kısraktır başım, yalnızca sana eğdi.
Kavuşuruz seninle Turan yaylalarına.
...
O kaypak gecelerde savurup hançerini
Sakın ayırma benden buğulu gözlerini.
Çekerken sevdamızın insafsız bedelini
Düşelim Ötüken'in kutlu otağlarına.
...
Almila, ağlıyordur Tanrı dağları sensiz.
Hazar ürkek, inliyor nice asır kimsesiz.
Tanrı'nın buyruğudur: seveceksin bedelsiz.
Gel, yanalım seninle Türk'ün anılarına.
..............
Ali Urgan
NOT: Bu şiir (Ülkü Bahçesi) adlı kitaptandır.
Bütün şiirler noter tasdikli olup, baskı haline getirilmiştir.
Kayıt Tarihi : 5.3.2017 02:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Urgan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/05/gel-artik-almila.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!