Gel Artık Şiiri - Ahmet Çiçek

gönlümdeki yangınlara şahitlik ederek
ruhumda boy veren bir parça ekmek kadar
mana imbiklerinde hasretim ne vakit dinecek
doğu ile batının meraklı bakışlarında
içli mevsimlerin aşka çağıran çığlıklarını
alıp götüren bir güz kadar yalnızım
gel artık…

celali isyanlarda kuşatılmış gökyüzüm sanki
şimdi ölümü yaşasam kimsesiz avuçlarında
her mevsim gecenin kalbine saplanan
kayan bir yıldız kadar
soğumasın bu isyan, bu yalnızlık gibi
bir anlamı kalmamışsa da
gel artık…