Hüznüm, bir tohum gibi yerde
Bulut, güneşe olmuş perde
An ve an bir bir tükenmekte
Bahtım, tâlihim, nakd-i ömrüm
Senin dertlerinle yeşermek
Bahtiyar olup filizlenmek
Hüznü bu şekilde bitirmek
Toprağındaki tek hayalim
Şimdi benden uzaklardasın
Buğulu camlar ardındasın
Her geçen bir gün solmaktasın
Sevgim, hayalim, gözbebeğim
Ufukta kaybolunca gözler
Karışır büsbütün cisimler
Kıyısız, yönsüz şu gemiler
Benim sendeki sonsuzluğum
Gel bitir bendeki hasreti
Gider içimdeki kasveti
Ömür dediğin şey eğreti
Üzmeden, kırmadan, sevelim
Kayıt Tarihi : 19.10.2020 19:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!