Şu bağrıma ateş düştü yanıyor
Gel artık sevdiğim bekletme beni
Yaralarım göz göz olmuş kanıyor
Gel artık sevdiğim bekletme beni
Seni beklemekten perişan oldum
Ağlaya ağlaya sararıp soldum
Sonunda elime bir mendil aldım
Gel artık sevdiğim bekletme beni
İnat edip niye beni üzersin
Yüreğimi ezim ezim ezersin
Beni koyup kendi başın gezersin
Gel artık sevdiğim bekletme beni
Bekletme sevdiğim gel artık yeter
Hasretlik acısı ölümden beter
O senin özlemin burnumda tüter
Gel artık sevdiğim bekletme beni.
Kayıt Tarihi : 17.11.2019 22:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Doğan Tokat](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/11/17/gel-artik-363.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!