Gel Artık Şiiri - Nevzat Yılmaz

Sevgiliye mektup;
"Unutamadım hâlâ seni
Unutamadım o gözlerini
Bir harp içerisinde gönlüm
Gel artık kurtar beni"

Bir çay molası;
"Dayanacak gücüm kalmadı
Senin için yanmadı mı?
Başkasına mı öldü ömrüm
Gel artık kurtar beni"

Mürekkep tükenmek üzere, hay Allah;
"Unutturacak sevgili arıyorum
Sığınacak kalp arıyorum
Boşunamı çırpınışlarım
Gel artık kurtar beni"

Tam da bitmişti...