Gel artık Şiiri - Halil Aydın

GEL ARTIK

Sen gittin ya
Ev bomboş
Ses seda yok
Sanki ev yasta
Yetim kalmış boynu bükük
Kimi kimsesi yok

Mutfakta her şey birbirine karışmış
Kavanozların içinde ne var
Kekik nerede
Senden başka kimse bilmez ki
Şu iğne iplik nerede
Aradım bulamadım yine
Çağırsam ses vermez
Havlular yerinde değil
Bulamazsın ki

Mutfaktaki tek fincanın anlamını
Banyodaki havlunun hatırasını
Eşyaların şifresini dilini
Senden başka kimse çözemez ki
Senden başka kimse değerini bilemez ki

Ev darmadağınık
Çamaşırlar yatak üzerinde
Kirliler yıkanmamış
Kokular içinde
Ev isyan etmiş
Kimi gidelim der gibi
Kimi otur oturduğun yerde der gibi

Balkondan kimseler seslenmez
Sözler sohbetler kesildi
Evin zili çalmaz sustu
Radyo televizyonun sesi kesildi
Koskoca evden ses soluk gelmez

Ev konuşmaz
Neler gelecek ne gidecek
Kimseler söylemez
Dertler yüklendi
Yalnız çekilmez
Petunyalar üzgün
Gecelerin sessizliğinde
İçimizdeki burukluk nasıl bitecek
Gel artık
Arkada bıraktıkların
Senin özlemini çeker. Halil AYDIN(emekli öğretmen)