Gel Artık... Şiiri - Kenan Kervan

Sen yoksun ama, ben hep seninle konuştum seni beklerken.
Ne yaptın bana ey dost, ben sana ne yaptım.
Bak bir bana,bak ta gör ben artık ben olmaktan çıktım.
Gel Allah aşkına gel, çok uzun sürdü bu seferki yanlızlık.
Çok canım yanıyor ne olur gel artık...

Beklemeye kalmadı derman, mecal.
Seni beklemek ne kadar zor ve yokluğun çok acı.
Bir haber ver,
Yokum de, bekleme de, birşey de.
Ama susma ne olur.

Gel artık yetti canıma, saatler geçmiyor artık.
Çok oldu bu hasret bekletme beni, dayanamıyorum ne olur.
Bak akşam oldu,yalnızlığın karanlık gibi çöktü içime.
Gel işte şimdi tam zamanı, çok bekletme de gel.
Bir bak iki dakika sadece, sonra gene git gideceksen.
Ama bir bak, bir konuş, sustuğun yeter.

Haydi gel artık bak kuşlarda ötmez oldu.
Sen gel bari gönlümün kafeslerine.
Kurtar beni bu hapishanelerden yar, gel de bitsin bu ızdırab, bu sessizlik.
Gel haydi, gel demekten de bıktım,susmaktan da bıktım.
Bak yağmur yağıyor yine bizim buralara.
Sabahtan beri bu kaçıncı yağmur
Üstüm başım sırıl sıklam.
Oysaki bugün hiç dışarı çıkmadım, hep seni bekledim ama.
Gözlerim de acıyor artık nedendir bilmem.

Aslında ben hiç böyle olmazdım önceleri, yağmazdı bu zamansız nisan yağmurları.
Üstüm başım sırılsıklam, mahvetti beni bu gözlerimden yağan yağmurlar.
Artık gelmeyeceksin galiba.
Beklide unutmaya çalışıyorsun beni, belki de terk etmeye.
Bir şey söyle ne olur, gideceksen öyle git, ama susma söyle hadi.
İkinciyi kaldırmaz bu yürek, ne olur yapma, gitme birdaha.
Yakma bu yüreği bir kez daha.
Dur.
Sakın düşünme bensizliği, bana yaşatma sensizliği.
Bak yağmurlar hızlandı sağanak oldu.
Dur ey gül yüzlü, dur,sakın,sakın,
Sakın yapma.
Ben sensiz olamadım sana geldim, şimdi de sen gidip beni bırakma.
Bak o yüce Rumi ye döndü kaderim.
Şems gibi gelip gitmelerin yaktı beni de pişirdi ateşlerde.

Ah be ceylanım.
Neden senden hala haber yok, neden aramazsın, sormazsın.
Neden, sebebi ne, neden ağlattın beni bu kadar
Sana sitem etmeyeceğim, sadece yalvaracağım gel diye.
Gel artık sende Şems’e özenme sakın, gitme.
Yakma beni bir daha ne olur.
Neredesin ay yüzlüm, gül kokulum.
Bak yine ağlıyorum, gel artık, uyma sen Şems’e.
Ne olur bırakma beni gel artık.