Gel Artık Şiiri - Kenan Kervan

Gel demekten nefeslerim tükendi.
Nefesime nefes katmak için bekleme.
Takıl esen rüzgarların peşine.
Estir üzerime serinliklerini,
Dol içime ne olur.
Ne olur,gel artık.

Her yanımı sardı eflatun rengi hasret çiçekleri.
Dokundukça ayrılık kokuyor buram buram.
Gün geçtikçe daha çok siniyor üzerime yalnızlık.
Ulaşamayacağım kadar uzaktasın artık bana.
Mesafeleri daha fazla uzatma ne olur.
Uzatma,gel artık.

Beklemeye sabrım kalmadı artık.
Her zerremden ateşler fışkırıyor bak.
Yüreğimdeki yangınları dindir ne olur.
Yak buzdan gururunu erisin gitsin.
Durma öylece elin kolun bağlı.
Durma,gel artık.

Ben senin yollarını gözlerken uzaklara bakıp bakıp.
Uzaklarda da benim yollarımı gözleyenler var.
Son nefesimi vermeden çık azrailin karşısına.
Hesap sormadan kaçır beni uzaklarına.
Verme seni görmeden, yetiş.
Yetiş,gel artık.

Günde bin kere adını anıyor dilim.
Seni diliyorum her duamın sonunda.
Seninle başlıyor günüm ve yine seninle bitiyor.
Kavuşacağız bir gün biliyorum da.
Mahşere bırakma ne olur.
Bırakma,gel artık.