Gel Artık Şiiri - Mahmut Çetin Zorba

Sürgün bakışların hapsoldu yüreğim de.
Can suyu olup aksan bu canın kurağında
Sevda toprağı olsam yârimin küreğinde,
Bitsin artık sensizlik kalmanı bekliyorum.
Dermansın sen kanımda gelmeni bekliyorum.

Kuru bir dal gibiyim hasrete kırılarak
Vuslata bel bağlayıp umuda sarılarak
Sensiz geçen saatte azaba kurularak,
Haydi, vadem dolmadan gülmeni bekliyorum,
Hâlâ yoksun tanımda gelmeni bekliyorum.

Güneş doğsa odama ben güneşten sıcağım.
Zamanlar yarışlarda sana açık kucağım.
Varlığınla şenlensem gelsene yavrucağım,
Hazların doruğunda olmanı bekliyorum,
Bir nefessin canımda gelmeni bekliyorum.

Hasret çıkrığında ses özlemleri okuyor.
Vuslata gebe tezgâh elemleri dokuyor.
Kader kilitli bulut sularını döküyor.
Akan gözyaşların silmeni bekliyorum,
Ağrım var sol yanımda gelmeni bekliyorum.

Hani sana can idim sen idin bana canan.
Sensin bahar gözlü yar verdiği sözden dönen.
Fakir umutlarıma can oluyorsun inan
Dinsin acım kapımı çalmanı bekliyorum,
Son nefesimden önce gelmeni bekliyorum.

20 Mart 2010 Antakya