Gel Artık Şiiri - Ali Fikri Karadeniz

Sen gittin gideli
Gözyaşlarım, bir biriyle kavgalı
Ne ay geceyi aydınlatır, ne de güneş yeryüzünü.
Dalgalar kıyıya yazdığım her şeyi siler de
Bir Senin Sevgini silemez yüreğimden...
Yine uzakta martı sesleri
Bir keman eşliğinde dans eden yakamozlar
Gemiler gelip geçer bir limana yol alan
Bir ben kalırım yalnızlığın ortasında
Yokluğuna alışamadığım bir ben…
Soğuklar artık iyice bastırdı
Ben kutupta yaşıyorum diyorum ama
Yine de üşüyorum.
Sensizlik üşütüyor beni.
Bir ateş böceği arıyorum.
Nereye baksam yok. Tıpkı senin gibi
Karanlıklarda yok oluyorsun.
Bazen hayalin İlk önce bir beliriyor
Sonra,
Sonra sessiz, selamsız çekip gidiyorsun.
Zaman, yaşlandırıyor beni.
Her şey uzaklaşıyor.
Ellerim bile bana “EL”
Artık baksan da görülmüyorum.
Karanlık gölgelerde bedenim
Ama sana uzattığım elimdeki mum ışığı gibiyim
Ya gel ışığımı al elimden, beni aydınlat
Ya da üfle, sönsün bütün hayallerim…