Aydınlatmıyor ışık odamı,gün geçtikçe heryer daha çok kararıyor,
Yanlızlık öylesine sardı ki,duvarlarımdaki resimler bile konuşmuyor,
Yere basamıyorum,ayaklarım üşüyor yerdeki kilim sensizliğime darılıyor,
Her gece uyumadan önce sessizliğin ağır örtüsü üzerime bürünüyor,
En sevdiğin elbisemi giyemiyorum,dolabımda sen gelmedikçe eskiyor,
Çık gel artık,sensizlik büyük acı yüreğime sığmıyor,
Her gün doğumunda balkonuma konan güvercin bana seni soruyor,
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta