Yalnızlığın içime çöktü
Yapayalnız tek başıma hüsranlardayım
yoksun çünkü
Kalbime inen acı bir sızı seni hatırlatır
Kalbime bıçak gibi saplı dururda acı verir
Belki terk edecek
belki döneceksin
Ama yoklugun öldürür be gülüm
Zaman geçmekte bilmez
gönüldür ferman dinlemez
Beynimse esirin olmuş,
Keşke unuta bilsem
Ah ah
Yokluguna alıştım diye bilmeyi ne kadar isterdim
düşünmek bile acı verir kemirir beynimi
Kayıt Tarihi : 2.7.2008 20:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)