Gel Arkadaş Şiiri - Mehmet Yaş

Biliyorum arkadaş senin de bağrın yanık,
Ve sende aynı ezik duygular içindesin.
Kim bilir o gözlerin kaç gecedir uyanık,
Kim bilir hangi yorgun düşlerin göçündesin.

Bazen bir ŞEYHŞAMİLSİN Kafkasya dağlarında,
Bazen de bir KÜRŞADSIN aşarken Çin Seddi’ni..
Durmaz asil Türk kanı kaynar damarlarında;
Gözlerin buğulanır yâd ederken ceddini!

Senelerin elinde karamsarsın, yorgunsun;
Her gün bir başka engel ile durdurulmuşsun..
Bu yüzden öz davanda çekimsersin, durgunsun;
Haykıracağın anda hemen susturulmuşsun!

Açıkçası önünde bir bahadır olmamış,
Hainlerin önüne dikildiğin zamanda.
Bazen bizim uşaklar bu itleri yallamış;
Ne de tez üremişler boş kalan bir meydanda!

Dün tehlike dıştaydı eğer mühimsenseydi,
Ülkemize bunların hiç biri sızamazdı!
ATATÜRK İLKELERİ eğer özümsenseydi,
Bu ihanet zinciri bu kadar uzamazdı!

Fakat seyirci kaldık biz bunca olaylara,
Ne yazık hiç birini asla önemsemedik!
Gereksiz boykotlara, soygun ve suikastlara,
Ya bir “Gençlik buhranı” ya, “Neme lazım” dedik!

Bekleme gel arkadaş! Katıl saflarımıza;
Hiç vakit kaybetmeden davranmak zorundayız.
Mazeret aramadan yeni gaflarımıza,
Bu gaflet uykusundan uyanmak zorundayız

Ey cefakâr Milletim! Almamız gerekmez mi?
Uygarlık yarışında boş kalan yerimizi!
Ne Amerika, ne Rusya bu aymazlık yetmez mi?
Milletçe biz çizelim bizim kaderimizi!

28.06.1975 / Konya